«Ζητείται αγροτικός γιατρός. Παρέχονται στέγη, τροφή και έξτρα πλεονεκτήματα». Αρκεί να έρθει…

«Η Άγρα είναι ένα ορεινό χωριό στο δυτικό τμήμα της Λέσβου, με 1500 μόνιμους κατοίκους. Οι φιλόξενοι κάτοικοι της ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία. Έχει αγροτικό συνεταιρισμό, αγροτουριστικό συνεταιρισμό γυναικών και δύο τυροκομία, τα οποία στηρίζουν την παράδοση του χωριού στην παρασκευή καλού τυριού. Τα  δύο κρεοπωλεία του χωριού διαθέτουν ωραιότατο, ντόπιο κρέας. Το χωριό έχει πολύ νεολαία, ενώ επίνειο του είναι η «Αποθήκα», ένας πανέμορφος παραθαλάσσιος οικισμός που απέχει περίπου 7 χιλιόμετρα από το κέντρο του. Το καλοκαίρι, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες  απολαμβάνουν το  μπάνιο τους στην υπέροχη παραλία  και γεύονται φρέσκο ψάρι στις  ταβέρνες της περιοχής.  Για την ψυχαγωγία των κατοίκων και όχι μόνο, στην Άγρα, υπάρχουν πολλές καφετέριες και παραδοσιακά καφενεία […]».

 Αυτό που μόλις διαβάσατε, είναι μια ανοικτή επιστολή των κατοίκων της Άγρας, στη Λέσβο. Με την πρώτη ανάγνωση πιστεύει κανείς πως οι 1500 μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, θέλησαν να διαφημίσουν τον τόπο τους, για την προσέλκυση επισκεπτών κατά την φετινή τουριστική περίοδο, που βρίσκεται μπροστά μας. Η περιγραφή άλλωστε, παραπέμπει σε τουριστική διαφήμιση.

 Κι όμως.. Αυτό που εκλαμβάνει κάποιος, από την πρώτη ανάγνωση, δεν είναι ο στόχος της συγκεκριμένης επιστολής. Οι κάτοικοι, αποφάσισαν να συντάξουν και να δημοσιοποιήσουν μια ανοικτή επιστολή, λόγω ενός μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζουν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, περίπου. Η επιστολή αυτή έχει στόχο την προσέλκυση γιατρού, που θα ήθελε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Μάλιστα, οι κάτοικοι για να ενισχύσουν αυτή τους την έκκληση και να δώσουν ένα παραπάνω κίνητρο στο γιατρό που θα ενδιαφερθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του, έφτιαξαν ένα σπίτι προκειμένου να τον απαλλάξουν από το βάρος του ενοικίου.

 Στα 70 χιλιόμετρα απέχει το νοσοκομείο της Μυτιλήνης και στα 30 χιλιόμετρα μακριά βρίσκεται το κέντρο Υγείας Καλλονής, γεγονός που συνιστά «ταξίδι» στον κάτοικο του χωριού,  που θα χρειαστεί ιατρική βοήθεια. Η καλύτερη περίπτωση «βοήθειας» στην παρούσα φάση είναι ο φαρμακοποιός του χωριού, ενώ δεν εκλείπουν και τα φαινόμενα  αυτοδιάγνωσης των παθήσεων, από τους ίδιους τους κατοίκους,  με όποιους κινδύνους ενέχει  κάτι τέτοιο.

 Η Άγρα δεν είναι το μόνο χωριό που οι κάτοικοι του δεν έχουν πρόσβαση σε κάτι αυτονόητο, όπως οι υπηρεσίες υγείας. Χωρίς αγροτικούς γιατρούς κινδυνεύει να μείνει μεγάλο μέρος της περιφέρειας, μετά την κατάργηση της υποχρεωτικής αγροτικής θητείας, καθώς και μετα από την κατάργηση των κινήτρων για θητεία σε αγροτικά και περιφερειακά ιατρεία. Η εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης των πολιτών σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση της πολιτείας και φυσικά είναι ζωτικής σημασίας ιδίως για τους υπερήλικες που αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού που κατοικεί σε απομονωμένες, δυσπρόσιτες, παραμεθόριες περιοχές και στα μικρά νησιά της χώρας.

 Για την απρόσκοπτη στελέχωση των ιατρείων αυτών, είχαν χορηγηθεί προς τους ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου, οικονομικά κίνητρα, όπως το επίδομα «άγονων» ως σημαντικό ποσοστό επί του βασικού μισθού. Επιπλέον,  υπήρχαν και  διευκολύνσεις, όπως ο περιορισμός του χρόνου αναμονής προς απόκτηση ειδικότητας. Ωστόσο, με το λεγόμενο «πολυνομοσχέδιο» (Ν.4024/2011), το Υπουργείο Οικονομικών, ενέταξε τους αγροτικούς ιατρούς στο ενιαίο μισθολόγιο, καταργώντας κάθε πρόσθετη αμοιβή τους. Εκτός αυτού,  δεν έχει προβλεφθεί κάποιας μορφής μοριοδότηση, για όσους έχουν υπηρετήσει σε άγονα περιφερειακά ιατρεία, έτσι ώστε να υπάρχει κάποιο μικρό κίνητρο. Με την κατάργηση των κινήτρων προσέλκυσης, έχει επέλθει πλήρης αδυναμία στελέχωσης, ειδικότερα των «άγονων» ιατρείων. Και μην λησμονούμε πως τα περιφερειακά ιατρεία στα νησιά, αντιμετωπίζουν ακόμη ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, από εκείνα της ηπειρωτικής χώρας. Το πρόβλημα της «απομόνωσης» τους και της μη εύκολης πρόσβασης σε μεγάλα αστικά κέντρα,

Χαρακτηριστικό της κατάστασης, είναι  ότι από τις 700 θέσεις που προκηρύχθηκαν πανελλαδικά, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον μόλις για τις 300. Πιο συγκεκριμένα, από τις 21 θέσεις αγροτικών γιατρών που προκηρύχθηκαν στη Λέσβο (19 στη Λέσβο και 2 στη Λήμνο) εκδηλώθηκε ενδιαφέρον μόλις για δύο. Και η κατάσταση αναμένεται να οξυνθεί, όταν λήξουν και οι υπάρχουσες συμβάσεις των γιατρών, που ήδη υπηρετούν. Τότε, τα αγροτικά ιατρεία της χώρας θα  αδειάσουν και θα ερημώσουν.  Άλλωστε, η οικονομική μετανάστευση νέων επιστημόνων, οι όποιοι  φεύγουν από τη χώρα  για αναζήτηση εργασίας σε νοσοκομεία του εξωτερικού, είναι γεγονός. Δεν απορεί κανείς,  αφού ο μισθός ενός νεοδιόριστου γιατρού δεν υπερβαίνει τα 800 ευρώ.

Οι διοικήσεις των κατά τόπους νοσοκομείων καθώς και οι  ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών απευθύνουν συνεχώς ερωτήματα και αποστέλλουν επιστολές,  προς το Υπουργείο Υγείας για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Οι απαντήσεις, περιορίζονται στην παράταση των συμβάσεων των περιφερειακών γιατρών, εφόσον βέβαια αυτό επιθυμούν και οι ίδιοι.

 Κραυγή αγανάκτησης από την Άγρα, κραυγή αγωνίας και από πολλά μέρη της Ελλάδας, για την απουσία του αυτονόητου. Του δικαιώματος στην ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες παροχών υγείας και  εν γένει, σε μια  ποιότητα ζωής,

Φαίνεται πως αυτό δεν είναι πια αυτονόητο, ειδικά για τις περιπτώσεις συνανθρώπων μας που εξαρτώνται από την απόσταση. Είναι γεγονός πως υπάρχουν αρκετά προβλήματα στο χώρο της υγείας, τα οποία συνιστούν πια καθημερινότητα σχεδόν για όλους μας. Αυτό απέχει πολύ όμως από την έλλειψη βασικών παροχών. Η παροχή ιατρικών υπηρεσιών, είναι από βασικό αγαθό. Μήπως αυτοί οι συμπολίτες μας, είναι λιγότερο ίσοι; Είναι πολίτες με λιγότερο ισότιμη πρόσβαση , στη χώρα αυτή; Πως γίνεται το αυτονόητο, να ζητά και πάλι διεκδίκηση;